برنامه ریزی کوتاه مدت (تا یکسال)، میان مدت (تا 3 سال) و بلند مدت (بیش از 3 سال) برای هر بنگاهی لازم و ضروری است. به ویژه در بازار رقابتی استفاده از یک برنامه ریزی منسجم و مناسب می تواند بنگاه تولیدی را از بروز مشکلات اساسی در امان نگه دارد. برنامه ریزی استراتژیک بر اساس مطالعات و تجربیات محققین به روش های مختلفی تهیه می شود که متخصصین شرکت معین در بر اساس نوع واحد تولیدی اقدام به تهیه برنامه مناسب اقدام می کنند.
برنامه‌ریزی استراتژیک یک فرآیند مدیریتی است که شامل تحلیل وضعیت فعلی، تعیین اهداف و استراتژی‌هایی است که برای رسیدن به آن اهداف در آینده باید انجام شود. هدف از برنامه‌ریزی استراتژیک بهبود عملکرد سازمان و افزایش راندمان آن است.
روش‌های برنامه‌ریزی استراتژیک شامل:
- تحلیل SWOT: این روش بر اساس تحلیل نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصت‌ها و تهدیدهای سازمان است.
- تحلیل PESTEL: در این روش، عوامل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فناوری، زیست محیطی و قانونی مورد بررسی قرار می‌گیرد.
- برنامه‌ریزی مبتنی بر اهداف: در این روش، اهداف بلندمدت سازمان مشخص شده و سپس استراتژی‌ها برای رسیدن به این اهداف تعیین می‌شود.
- مدل پنج نقطه‌ای پورتر (نیرو های رقابتی پورتر): این روش شامل تحلیل رقابت‌های صنعتی است و در آن عواملی مانند تهدید از جانب رقبا، قدرت تأثیر گذاری خریداران و تأثیر محصولات جایگزین بررسی می‌شود.
- برنامه‌ریزی مدیریت تغییرات: در این روش، به تغییراتی که برای اجرای استراتژی‌ها در سازمان لازم است، توجه می‌شود.
این روش‌ها می‌توانند به صورت جداگانه یا به صورت ترکیبی در برنامه‌ریزی استراتژیک مورد استفاده قرار گیرند.
